Zaman

31 Aralıkmış, son günmüş, yeni yılmış...evet öyle peki sonra? Sonrası şu; iyi dilekler, hediyeler, telefon mesajları, sevgiler, saygılar...Kötü bişey mi? Yoo değil. Ama bana böyle günler, misal; sevgililer günü, anneler günü, yeni yıl vs. vs. pk bi aynı geliyo. Hani ne biliyim bu kadar mı ilgi odaklıyız. Nasıl yani? Şöyle ki; neden var bu günler? Efendim işte bu çer çöp arasında, bu yoğunlukta, kendine ve sevdiklerine vakit ayıramamanın ortasında bu günler can simidi misali..Yani ben şimdi napıyorum muhalefet miyim yani. Aslında bilmiyorum yani hiç sevgililer günü kutlamışlığım yok mesela, yeni yılla ilgili büyük planlar yaptığımda çok olmadı, ama gerçek bi muhalif değilim sanırım.
Aslında benim asıl kafama takılan şu, hani şu zaman kavramı.Tarihler mesela. Yani kendi kendimize yarattığımız zaman dilimleri var ve onlardan seçtiğimiz özel günler. Ya da işte onlara yüklediğimiz anlamlar. Yani baktığımızda ortada akıp giden bi zaman var ve bi diğer tarafta biz. Zaman bizden habersiz akıp giderken biz ona yükleyebildiğimiz herşeyi yükleme çabasındayız. İşimize gelince su gibi akar gider, işimize gelince geçmek bilmez. İşimize gelince babalar günü, işimize gelince sevgliler...Ama doğum günleri o günlerden değil bence. Yani insan olarak dünyaya gelmek ve o günü kutlamak güzell..Kutlayalım o kişiyi de onu bize getireni de:)
Vel hasıl kelam sayın okurlar, bunlar bizim safsatalarımız bence. He ama yok karışma biz böyle mutluyuz diyenlerdenseniz sorun yok. Hayat böyle bişey zaten, kısmen safsatalardan ibaret...
Yeni yılınız kutlu olsunnn....:)