Bir rüya. Sadece bir rüya bile insana ne çok şey anlatabilir ki bana dün anlattı. Çok zor bir geceydi, resmen kabustu. Dün gece rüyam o kadar gerçekti ki sabah hala etkisinden çıkamamıştım. İşyerine geldiğimde gerçekten rüyamıydı yoksa yaşadım mı diye düşündüm defalarca.
Evden uzak bir yerlerdeyim. Sanırım iş için. Eve geliyorum ve sevgilime beni kimle aldattın diyorum? İlginç, sanırım bir yerden duyuyorum. O da biraz kararsız kaldıktan sonra elindeki bir tahtaya –o ne alaka onu hiç bilmiyorum- 3 isim yazıyor. İkisini hiç önemsemiyorum ama 3.sü tanıdığım biri ve deliriyorum. O saatten sonra yaşadıklarımı anlatamam. Nasıl diyorum ya nasıl olur. O anda karşımdaki bambaşka bir adam oluyor gözümde. İğreniyorum, nefret ediyorum. Ve daha önce attığım o palavradan laflar aklıma geliyor. Affedilebilir ya, herkes hata yapabilir. Bir anda hiçbir şey bitemez falan yalan oluyor gözümde. Sanki bir güç bunu anlamam için bana bire bir yaşatıyor. Sürekli ağlamak istiyorum ama ağlamıyorum da. Sadece çok sinirliyim. Arada nefesim tıkanıyor. Bir ara iş yerine geliyorum. Müdürüme ben izin bile almıyorum çıkıyorum belki de istifa edeceğim diyorum ve çıkıp gidiyorum. Salak gibi dolaşıyorum etrafta. Sonra bir ara o geliyor yanıma. Tavrı çok sinir bozucu abartıyorsun der gibi davranıyor. Ama öyle pişman olma durumu falan yok ya da öyle bir davranış yok. Sadece gitsin istiyorum ve işte o an anlıyorum ki bir insan başka bir insanı hiç gözünü kırpmadan öldürebilir. Bunu o kadar net hissettim ki. Bir silah almalıyım diyorum bir yerden silah bulmalıyım. O an elimde olsa öldüreceğim belli. Kendime şaşıyorum uyandığımda. Sonra en son sahnesi gibi filmin şöyle bitiyor kabusum, “mahvettin her şeyi” diyorum, “bütün güzel şeyleri mahvettin, artık eskisi gibi hissetmem mümkün değil sana.” O an bitiyorum sanki. Ölseydi diyorum daha iyiydi. Onu böyle kötü hatırlayacağıma ölseydi diyorum :(
Çok fena, sevdiğin adam için bunları dilemek ama yaşadığım his çok kuvvetliydi. Korktum. Çok korktum.
oooo fenaymış rüyan :S
YanıtlaSil