21 Kasım 2009 Cumartesi

Neymiş huzur?

Her şeyi bilmeyin, her şey mükemmel olmasın. Herkesi sevmeyin mesela. Herkes de sizi sevmesin. Bazı şeyler vardır sadece olan. Var olan. Var olanla, olan aynı şeyler midir? Değildir.
Etrafınızdakilerle itişip kakışmayın desem içi boş kalıcak, ama demek istediğim daha başka bişey. Huzur aslında biraz. Huzur neyle gelir derseniz? İşte o biraz karışık daha doğrusu değişken. Herkese göre başka. Kimisi didişerek bulur huzuru o zaman didişin ne ala. Ama bi durun, daha doğrusu durmayın ve ısrarla yaşayın ve tecrübe edin ki bilelim neymiş huzur, nerdeymiş?
Huzur, tuhaf bir kelime aslında. Hani sanki sakinlik mi demek huzur. Ya da sakinlik tam olarak nedir ki? Sanırım huzuru biraz deşmek lazım.
Nedir yani; sakince dinlenmek? Alışveriş yapmak gönlünce? Çocuk sevmek? Uyumak? Uyanmak? Durmak, hiçbir şey yapmamak? Çok şey yapmak? Kanıtlamak? Takdir görmek? Sevdalanmak? Dağılmak?
Hangisi?
Var mı böyle bir şey? Yok sanırım. Tam cevap bende de yok. Ama çekip gitmek mi diye düşünüyorum bazen ve sonra yine çok klişe bir yere geliyorum; kendinle birilikte nereye kaçacağın fikrine.
Hopp döndük dolaştık ve iç huzura mı meylettik yine? E sanki öyle gibi.
Allah olabilir mi huzur? Allah olduğuna inanmak, öbür dünyaya inanmak. Hopp bi dakika, o zaman ana kelimemiz inanmak mıdır yoksa? İnanabilmek. Savrulmamak mıdır? Yoksa cehalet midir cidden huzur? Düşünmemek, karıştırmamak mıdır?
Vicdan olabilir mi? Vicdan rahatlığı, iyi insan olma fikri huzuru mu getirir beraberinde?
E ama ben o kadar çeşit iyi insan gördüm ki? Yani şu daha doğru olucak sanırım kendinin iyi olduğunu düşünen o kadar çok insan gördüm ki. Koskoca bir kandırmacanın içindeyiz mesela bu konuda da. Evlerimizde oturup en yakınlarımızla “iyi insanım ben” terapisi yapıyoruz hepimiz. İkna ediyoruz bir birimizi. Yani aslında hepimiz iyiyiz ama sadece o tecavüzleri yapan, cinayetleri işleyen insanlar kötü di mi? Çünkü öyle adaletsiz bi dünyadayız ki birileri süper iyi yaratılmışken birileri de süper kötü. Gerçekten inanıyo musunuz buna?
Huzur o insanların yaptığı tüm eylemlere ters bişeyse temelde yok mu onların hayatında sizce huzur? Mümkün mü böyle bişey?
İnsan ak ve kara mı yani? Dünya ak ve kara mı? Tek renk mi? Mümkün mü bu tenlerimiz bile bir sürü renkken nasıl yüreklerimiz iki renk olsun koskoca dünyada.
İyiler ve kötüler.
Huzuru bulanlar ve bulamayanlar.
Bu durumda iyi insan değilsiniz kusura bakmayın. Telkinlerden de sıyırın kendinizi. İçinizde en az ak kadar karanız da var. Tüm imalarınızda, tüm dedikodularınızda, tüm sevgilerinde, tüm yardımlarınızda, tüm acımalarınızda. Hepsinde görebilirsiniz karalarınızı. Akları görmeye gerek yok zaten. Onlar da tıpkı kelimeler gibi bulur zaten yolunu.
Şimdi huzuru bulalım, bir partide, bir bakkalda, bir dudakta, bir içte. Sizde. Sizin içinizde. Bir akta, bir karada.
Huzurlu günler. Sevgiler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder