SICAKLARDA

Bu sıcaklarda seni düşünüyorum
                                     çıplaklığını
boynunu bileklerini
minderde ak bir kuş gibi yatan ayağını
senin söylediklerini.

Bu sıcaklarda seni düşünüyorum
bilmiyorum aklımda en çok kalan ne
                              gözümün önüne gelen
boynun mu bileklerin mi çıplak ayağın mı
bana benim olurken söylediklerin mi?

Bu sarı sıcaklarda seni düşünüyorum
bu sarı sıcaklarda bir otel odasında seni düşünüp
                                            yalnızlığımı soyunuyorum
                   biraz da ölüme benzeyen yalnızlığımı.

10 Temmuz 1959- Nazım Hikmet Ran

...bu şiirdeki zerafet nedir böyle..bu dil nasıl bir dildir...iyi ki bu dünyadan yolun geçmiş Nazım Hikmet Ran...İyi ki...

Canından Can Katmak

Canından can katmak...kanınla beslemek...kemiklerinle...demirinle...forforunla...beyninle...fikrinle...
Bir can yaratmak...yaratıma ortak olmak...
Bundan daha anlamlı, bundan daha yaratıcı, özel ve yegane başka ne olabilir ki?...

Ben kızımı yaratırken gün be gün değişiyorum. Ben onun yaratımına katkı sağlamaya çalışırken vücudum ve aklımla, o da beni değiştiriyor minicik elleriyle. Yeni bir insan var oluyor içimde ve ben yeni bir insan oluyorum  şimdiden. Kendimi dinliyorum. Onu düşünüyorum sık sık. Anlamaya çalışıyorum bir sürü şeyi.

Tekrar anlamlanıyor dünya.

Peki ya aklımdakiler nerde?

Uzun zamandır aklımdan bir sürü şey geçiyor. Onu da yazayım, bunu da yazayım. Aman bir yere not edeyim, unutmayayım... Ve işte burdayım! Peki ya aklımdakiler nerde? İşte onu hiç bilmiyorum.